عشق به دنیا

از نظر اندیشمندان اسلامی یک عشق حقیقی بیشتر در عالم وجود ندارد و آن عشق به خدا است و سایر عشق‏ها، عشق کاذب یا غیر حقیقی یا مجازی هستند و بلکه اطلاق عشق بر غیر خدا صحیح نیست؛ چون آنها شوق هستند، نه عشق. خصوصیت آنها این است که انسان تا آن معشوق‏ها را ندارد به آنها علاقه و عشق دارد، ولی پس از وصول کم‏کم علاقه‏ی نسبت به آنها کم شده و از بین می‏رود، در حالی که عشق حقیقی آن است که پس از وصول نه تنها کم نمی‏شود، بلکه زیادتر هم می‏گردد.